Belvedere nad Jeziorem Zduńskim
Nagrodę 300 DT wypłacę osobie, która poda właściwą odpowiedź w ciągu 24 godzin.
Reasumuję i dodatkowo podpowiadam:zunia pisze:A gdzie Belvedere ? Szukajmy!
1. Po pierwsze - BARDZO SŁUSZNIE, F. H. to Forsthaus = leśniczówka.niespokojna66 pisze:Czy to leśniczówka?
...jakieś topograficzne mapy z 1918,1920,1944 lecz nie widzę tego Belwederu...
= fragmencik mapy pochodzi sprzed ponad stu lat (dokładniej - 120).be-good pisze: ... żaden z arkuszy Messtischblätter nie pokazuje Belvedere pod tą nazwą
Mój cyrk i moje małpy , więc:be-good pisze: Miejsce przylega bezpośrednio do miejsc opisanych przeze mnie w dwóch wątkach (kilku postach) na tym Forum.
Znajduje się kilkanaście kilometrów od Tczewa i leży w granicach naszego powiatu.
Zwracam uwagę na oznakowanie F.H. na pokazanym przeze mnie fragmencie mapy.
W takiej razie proponuję przepić te 700 DeTów...zielu pisze:Zamiast kasy poproszę o link do tej mapy
A ponieważ o leśniczówce w Boroszewie nie znalazłam oddzielnego postu, to wklejam tu:Obok leśniczówki, na najwyższym wzniesieniu, zbudowano pawilon, z którego przez specjalną wizurę, wyciętą w drzewostanie, roztaczał się widok na Jezioro Zduńskie i okolicę. Cały ten teren o charakterze parkowym posiadał liczne ścieżki spacerowe. O jego atrakcyjności świadczy fakt, że na kilku mapach topograficznych był oznaczony nazwą Belwedere. Niemiecka nazwa leśniczówki związana była z imieniem żony barona i brzmiała Theresienhain, co w wolnym tłumaczeniu oznacza zakątek Teresy…
Stworzone z miłości do lasu i kobiety...Leśnictwo Boroszewo
Teren leśnictwa do 1945r. był własnością prywatną. Pierwotnie należał do polskich rodów szlacheckich, m.in. Czapskich, Potulickich i Wernikowskich. Po I rozbiorze Polski przeszedł w ręce pruskie. W 1806 r. właścicielami majątku, obejmującego opisywany kompleks leśny, zostali von Versenowie. Około 1825 r. majątek nabyła rodzina von Paleske. W 1884 r. baron Bernhard von Paleske zbudował istniejącą do dziś leśniczówkę, w pięknym krajobrazowo miejscu, w otoczeniu starych dębów, nad brzegiem Jeziora Zduńskiego. Projekt różnił się od typowych, budowanych w tym czasie przez państwo leśniczówek. Mimo znacznie mniejszej kubatury, posiadał piękne proporcje oraz zdobienia w postaci medalionu z głową i wieńcem jelenia byka oraz barwionymi na zielono gzymsami. Na jednym ze szczytów umieszczono okrągłą blendę z inicjałami BvP (Bernhard von Paleske) oraz datą 1884. Zgodnie z obowiązującą w tym czasie modą, wszystkie okna wyposażono w zielone okiennice, harmonizujące z ceglaną elewacją budynku.